Filmi ” Openheimer ” mori më shumë çmime në edicionin e 29-të të Critics Choice Awards 2024, të cilat kanë marrë çmime në eventin që konsiderohet si pararendës i çmimeve Oscar.
Filmi “Oppenheimer” fitoi tetë çmime, duke përfshirë filmin më të mirë, regjisorin më të mirë (Christopher Nolan) dhe aktorin më të mirë në rol dytësor (Robert Downey Jr.).
Filmi ” Barbie ” pasoi me gjashtë çmime, duke përfshirë komedinë më të mirë dhe këngën më të mirë (“I’m Just Ken”).
Çmimi për aktoren më të mirë shkoi për Emma Stone (“Poor Things”) dhe Paul Giamatti fitoi çmimin për aktorin më të mirë për interpretimin e tij në film (“The Holdovers”).
Më pak surpriza pati në sektorin televiziv, ku më shumë çmime fituan ‘The Bear’, ‘Succession’ dhe ‘Beef’.
Filmi “Barbie” ka pasur më shumë se 18 nominime, i ndjekur nga filmat “Oppenheimer” dhe “Poor Things” me 13 dhe “Killers of the Flower Moon” me 12. Seriali “The Morning Show” është nominuar në gjashtë kategori.
Komediania, aktorja dhe skenaristja amerikane, Chelsea Handler, priti çmimin Critics Choice Awards 2024, i transmetuar drejtpërdrejt në CW dhe u mbajt në Barker Hangar në Santa Monica.
Harrison Ford u nderua me një çmim për arritje jetësore dhe America Ferrera u nderua me çmimin SeeHer për mbështetjen e barazisë gjinore dhe portretizimin e personazheve autentikë që sfidojnë stereotipet.
Çmimi SeeHer u krijua në vitin 2017 si një partneritet midis Shoqatës së Kritikëve dhe një kolektivi ndërkombëtar të organizatave të marketingut dhe medias.
Ndryshe, “Oppenheimer”, filmi tronditës i Christopher Nolan për J. Robert Oppenheimer, njeriun e njohur si “babai i bombës atomike”, solli në ekran një nga ngjarjet më të rëndësishme historike në më shumë se tre orë intensive.
Drama solli historinë e jetës së një prej figurave më të diskutueshme në historinë moderne në ekranin e madh në një film të gjatë, me ritme të shpejta, me efekte speciale që të lënë pa frymë dhe një kolonë zanore madhështore. Drama për gjeniun e përshkruan në mënyrë të shkëlqyer jetën e trazuar të fizikanit teorik amerikan që ndihmoi në kërkimin dhe zhvillimin e dy bombave atomike që u hodhën në Hiroshima dhe Nagasaki gjatë Luftës së Dytë Botërore.
Nolan shkon thellë dhe gjatë në ndërtimin e bombës, një proces magjepsës por i tmerrshëm, por ai shmang momentin e hedhjes së saj. Nuk ka imazhe dokumentare të të vdekurve apo panorama të qyteteve në hi për shkak të etikës së tij. Filmi është një arritje e madhe në aspektin formal dhe konceptual, dhe plotësisht rrënqethës.
François Truffaut dikur shkroi se “filmat e luftës, madje edhe pacifistët, madje edhe më të mirët, me dëshirë ose jo, lavdërojnë luftën dhe e bëjnë atë në një farë mënyre tërheqëse”. Kjo tregon arsyen pse Nolan refuzoi të shfaq bombardimin e Hiroshimës dhe Nagasakit, ngjarje që vranë rreth 100,000 deri në 200,000 njerëz. Megjithatë, në film mund të shohim Oppenheimer-in kur shpërthen bombat e provës, dhe në një mënyrë kritike mund të dëgjojmë fjalët e famshme që ai tha që i kaluan në mendje kur shpërtheu bomba e parë “Tani jam bërë vdekja, shkatërruesi i botëve”.
LIVE RADIO
~ Marmo Fix ~
